Dr. Lütfi Dokuzoğlu’nu Ürgüp Lisesi’nde parasız yatılı öğrenci olarak okurken 1976 yılında tanıma olanağım oldu. Büyüklerimin anlattığına göre gençliğinde değişik gerekçelerle işkenceye maruz kalmış bir hekim idi.

O tarihlerdeki eşi Münevver hanım Ürgüp Devlet Hastanesinin tek hekimi idi. Biz öğrencilerin hiçbir talebini kırmaz bize bir anne gibi davranırdı. Dr. Lütfi bey ise Nevşehir’de belediye yakınlarında bir muayenehane açmış ayrıca çeşitli kurumlarda hekimlik yapıyordu.

Nevşehir yöresi 1980 öncesi anarşinin kol gezdiği, sağ terör örgütlerinin cirit attığı bir konumda idi. Bölge de başı sıkışan, parası olmayan, tedaviye ihtiyacı olan ya Dr. Lütfi beye başvurur ya da eşine giderdi.

1976 şubatında karne dağıtımına bir hafta kala polis nezaretin yatılı pansiyon boşaltılmış 16 öğrenci değişik illere sürülmüştü. Bana ve iki arkadaşa (Uğur Nevruz ve Zeki Arslan) Kütahya lisesi çıkmıştı. Sömestr tatiline bir hafta kala polis baskınıyla okuldan ve pansiyondan atılmak henüz 15 yaşında olan bendenize çok ağır gelmişti. Suç yok ceza yoktu… Daha sonra sürgün nedenimiz anlaşıldı. Savcı Doğan Öz’ün katili olan İbrahim Çiftçi ve arkadaşları Ürgüp Lisesini ele geçirmek için gelmiş ama başarılı olamamışlardı. Onun cezası bize çıkmıştı.

Lise ikinci sınıfı Kütahya Lisesinde okumak zorunda kaldım. Lise üç için sağlık raporu alarak Kayseri Lisesine naklimi yaptırdım.

Henüz lise öğrencisi olan bizleri “büyük adam” gibi karşılayan dertlerine çözüm arayan bir bilge hekim olarak belleklerimde Dr. Lütfi Dokuzoğlu. Sadece bize değil bölgede başı sıkışan, yardıma ihtiyacı olan parsı olmayan herkese yardım eden bir abi konumunda idi. Rahmetli Zeki Tekiner’in de kendisinden övgüyle bahsettiğine tanık olmuştum.

Uzun zaman izini kaybettim. Sağolsun facebook sayesinde izine rastladım. Dr. Lütfi Dokuzoğlu, komşu Aksaray iline taşınmış, fotoğraf sanatına merak salmış ve profesyonelce gezgin olarak fotoğrafçılık yapan birisi olarak aradan 37 yıl sonra tekrar karşılaşmıştım.

Dr. Lütfi Dokuzoğlu sadece bir hekim olarak değil, sivil toplum önderi olarak 1980 öncesi Nevşehir’in köşe taşlarından birisiydi. Şimdi ise hem hekim hem de fotoğraf sanatçısı olarak Aksaray halkına hizmete devam ediyor. Kendisine uzun ömrüler diliyorum.