Yıl 1954… DP (Demokrat Parti) iktidarda. TBMM’de çoğunluğu var ve dilediğini yapıyor. Bu arada Kırşehir iline de iktidar fena gıcık oluyor. Bunun iki nedeni var; birincisi etkin muhalefet yapan Osman Bölükbaşı’nın Kırşehir’den milletvekili seçilmesi. İkincisi Kırşehir’in CHP’ye oy vermesi. İktidar bu kızgınlıkla il olan Kırşehir’i ilçe yapıveriyor. O furyada iktidara en yakın ilçe olan Nevşehir’in il yapılması karara bağlanıyor.

Nevşehir, 6429 sayılı yasa ile Nevşehir 20 Temmuz 1954 tarihinde il haline getirildi. Kırşehir ve Kırşehir'e bağlı Mucur, Avanos, Hacıbektaş (1945'te ilçe oldu), Kayseri'ye bağlı Ürgüp (1935'te ilçe oldu), Niğde'ye bağlı Arapsun (1948'de Gülşehir adını aldı) Nevşehir'in ilçeleri haline getirildi. Daha sonra Kozaklı ilçesi de Nevşehir’e bağlandı. Sonraki yıllarda ilçe yapılan Acıgöl ile birlikte ilçe sayısı çoğaldı. Kuşkusuz bir ilçenin il olması, o ilçe halkı ve bölgesi için yadsınamayacak bir kazançtır.

Kendisini il yapan DP’ye ve devamı olan AP’ye, ANAP’a ve AKP’ye Nevşehir, minnet duygusunu hiç eksik etmedi. Çoğu kez üç milletvekilini birden verdi. Kısa dönemli CHP’li koalisyon hükümetleri hariç 1954’den bu yana hep Nevşehir halkının oy verdiği partiler de iktidar oldu. Peki, Nevşehir ne kazandı?

Bugün İstanbul, Ankara, İzmir, Mersin, Kayseri, Adana ilerine baktığımızda ciddi anlamda Nevşehir’den göç etmiş bir nüfus bu illerde yaşıyor. İnsan zorunlu olmadıkça doğup büyüdüğü yerden göç eder mi? Demek ki halk işsiz ve bölgesinde geçinemiyor; o nedenle çekim merkezi olan illere göç ediyor. Özellik 1980’den sonra çok ciddi anlamda bir göç olduğu, çoğu köylerin yarıdan fazlasının boşaldığı bilinmektedir.

Demek ki bir ilçenin il olması ya da iktidar partisine tüm milletvekillerini vermesi çözüm getirmiyor. Yatırım ve iş olanakları gerekiyor. 1954’den bu yana Nevşehir’e kamu kaynakları ile yatırımın yok denecek kadar az olduğu görülmektedir. Kapatılan Sümerbank fabrikası,  el değiştiren ve kapatılan Tekel fabrikasını çıkarırsak geriye bir tek Taskobirlik kalıyor. O da son yıllarda eski etkisini yitirmiş konumda gözüküyor.

Esat Kıratlıoğlu, ve Prof. Dr. Ragıp Üner gibi isimler bakanlık yapmışlardır. Bu iki ismin ilimize hizmetleri olduğunu da söylememiz gerekir. Ama yeterli mi? Takdir halkındır. Daha sonraki yıllarda Bakanlık düzeyine yükselen Nevşehirli olmadı. Demek ki Nevşehir’in seçtiği milletvekilleri açısından bir yetersizlik ya da temsil yeteneği sorunu var demektir.  

Nevşehir ödediği verginin karşılığını alamadığı gibi, iktidar partilerine oy vermesine rağmen yeterli hizmet alamamıştır. Önce halkımıza aş ve iş sağlayalım. Sonra da il olmanın keyfini yaşarız.