Kendimi bilirdim ben bahtı kara,
Kulların içinde eli görmeden...
Hızır gelmezimiş düşmeden dara,
Hacıbektaş gibi Veli görmeden...

Aşık mıdır karlı dağlar aşmayan,
Közsüz bir ateşe düşüp pişmeyen,
Ayrılığı bilmez ayrı düşmeyen,
Sağlar kıymet bilmez, ölü görmeden...

Gül Sadık'ım zaman gelip geçiyor.
Ahbapların birer birer göçüyor.
Azrail ne yaşlı, ne genç seçiyor.
Viran olur bağın, gülü görmeden...