Son yirmi yıl incelendiğinde kadınlarımızın özellikle laiklik ve Atatürkçülük konusunda çok kötü bir sınav verdiklerini görüyoruz.

Atatürk sayesinde Avrupa ülkelerinden bile daha önce seçme ve seçilme hakkı elde eden kadınlarımız daha kadınlara oy hakkı bile verilmeyen Suudi yönetimine özenerek Atatürkçülük ve laiklik aleyhine olan hareketlerin en önünde yer alıyorlar.

Laiklik istemeyen, Atatürkçülüğe karşı olan, ısrarla siyasal bir sembol olan türbanı (bizim bildiğimiz analarımızın kullandığı başörtüsünü değil) savunan yine kadınlarımız oluyor.

Medeni yasa ile erkeklerle eşit haklara sahip olmalarına rağmen bunu fazla buluyor olsalar gerek, erkeğin yarısı kadar mirası savunan, tanıklığı yarım erkek tanıklığına eşit sayılan, “boş ol” denildiğinde boşanılan, bir erkeğin dört kadınla evlenebildiği düzeni savunabiliyorlar.

Kadınlarımız dünyada çoğu ülkelerden bile önce edindikleri hakları bir mücadele sonucu kazanmadıkları için hovardaca harcamaya çalışıyorlar.

Son on yılda her gün şiddete uğrayan, tecavüze uğrayan, katledilen kadın sayısı karşısında seslerini yeterince çıkarmıyorlar. Bu durumun sebebini irdelemiyorlar.

Kadınlarımız bilmek zorundadırlar ki ne haklar elde etmişlerse Atatürk ve Cumhuriyet sayesinde.  Eğer onların savunduğu düzen iktidar olursa (ki Suudi Arabistan, Afganistan, İran canlı örnek) sokağa çıkamayacaklar, çalışamayacaklar, bazı medeni haklardan yararlanamayacaklardır.

Mücadele edilmeden kazanılan haklar belli ki bir kısım kadınlarımıza fazla gelmiş! Sabah akşam hayırla yad etmek durumunda oldukları Atatürk’ü kötü sözlerle anıyorlar.

Özellikle kadınlarımız akıllarını başlarına almak zorundadırlar. Hakları bir elinden alındı mı bir daha kazanmaları çok zor…