İnsan mükemmel yaratılmış değildir, mükemmel olmak gibi insan kendisine bir görev atfeder mi o da kişinin tercihidir. Ancak insan, mükümellik arayışına tabi olabilir, olmalıdır. Bazı durumlarda kantarın topuzunu kaçırdığımız olur, olmalıdır da. Kusursuzluk insana mahsus bir sıfat değil. İnsanı yücelten hata etmemesi değil, aczini, zayıflığını idrak etmesi, haddini bilmesi; her iyinin üzerinde iyi, her bilenin üzerinde daha bir bilenin olabileceğinin bilincinde olmasıdır.

Yalnız Allah kimseyi Ertuğrul Özkök’ün kalemine, köşesine düşürmesin. AKP’nin başkan yardımcılarından Mustafa Ataş yapılmakta olan seçim çalışmaları esnasında amacını aşan söylemlerde bulunmuş; bunu zaman zaman yukarıdan aşağı özellikle siyasiler yapıyorlar. Doğru mu, hayır, kabul edilir durum değil. Yapılan iş eylem için kullanılan araç söz, dil, üslub amacın ağırlığını, çapını aşmamalı. Derler ya ne kadar ağırlık o kadar terazi. Sayın Mustafa Aktaş demiş ki,  Tayyip Erdoğan’ı Başkan yapana dek bazı şeyleri kendilerine haram kılmayı tavsiye etmiş.

İlgili konunun detaylarını takip etmişsinizdir, bana göre Mustafa Ataş’ın ifade etmeye çalıştığı şey şu; bize yatak döşek yok, çok çalışacağız babından. Bu sözde bir suç unsuru, kamu mahrumiyeti var mı, yok. Amacını aşan bir araç, abartılı bulabiliriz. Ertuğrul Özkök bu ve benzeri durumlarda öyle vuruyor ki; adamın iflah olması ihtimal dışında. Peki, bu tür ağır eleştiri de amacını aşan araç değil mi Ertuğrul Abi. Bu adam bundan sonra nasıl konuşacak, kim konuşturacak sormak gerekir. Diyorum ki biraz daha soğukkanlı olalım, amaca yönelik aracımız amacın çapını aşıp kontrolden çıkmasın, bize çevremize zarar verecek boyuta ulaşmasın.

Basit bir suçtan dolayı hakim sanığa yüz sopa ceza verince sanık dönüp hakime, “Hakim bey, sen ya sayı saymasını bilmiyorsun veyahut da kalçan yok” demiş, yüz sopa ölüm cezası. Ergenokon davalarının katlanan müebbet cezaları gibi…

Yaşanılan olayların niteliği, yer, zaman ve adı, çeşidi değişse de; içerik, işin mantığı, olayı yaratan içgüdüsel gerekçe aynı…

Türkler, kendi fiziki ve siyasi coğrafyasında kabuğunu kırıp toplum, millet olarak sıçrama yapamıyorlar. Bir döngünün içinde aynı merhalede dönüp kıvranıp duruyorlar; zararları kendilerine. Geçmişte yaşanılan trajedilerden hiç ders çıkarmayıp yine aynı trajedileri yaşamaya devam ediyorlar.

1- Derin siyasi ayrılıklar, “Anayasanın öngördüğü legal yapılar olmalarına rağmen” düşman kamplar gibi.

2- Devleti yönetmeye tabi olmak demokratik, Anayasal bir hak iken devleti yönetme güdüsünü demokratik hak olmaktan öte vazgeçilmez bir inanca dönüştürmek.

3- Ben güçlü, basiretli, ferasetli ve idrakı geniş olursam ben olmaktan öteye geçemem; bizi, milleti yöneten adamda bu sıfatlar zuhur ederse, milletimiz yücelir, ulusumuz kalkınır. İngilizler bu işi iyi yapıyorlar,  akıllı insanlar, Milli marşlarında ve sofra dualarında Tanrı’dan yöneticileri için yardım, güç ve ihsanda bulunmasını istiyorlar.

4- Ben bir şamar oğlanıyım. Bir şamar oğlanı kültürünün eseriyim. Evde, ebeveyn şamarlar, okulda eğitmen, askerde komutan ve sivilde bürokratik kurumlar. Şimdilerde çocuklara özellikle ailede şamar, azar ve aşağılama yok gözüküyor. “İlköğrenim ve devamında” öyle biliyoruz ancak, durum hiç de bilindiği gibi değil, şartlar daha ağır. Şöyle ki,  temsilde hata olmasın; eşeği sopayla döverek “eşek de kalmadı ya” şamar oğlanı tanımı anlam kazanırken dövmek, yerine eşeğin taşıyacağı yükün iki, üç katı yük vurmanız eşeği, dövmekten daha kötü bir iş, işkence yapmış olursunuz. Gençlerimizin geleceğini ipotek edecek öyle borç yapıyor bunu, yaparken öyle sorumsuz ve öyle israf ediyoruz ki; o şaşaayı görenler sanırlar ki, dünya devi bir ülke, bir devlet. Bu durum en hafifi ve kimsenin aklına gelmeyeni. Toplum olarak borç, iktisat mantığımızın vazgeçilmezi. Çocukların taşıyamayacağı ölçüde konu başlığı içeren dersler buna bağlı bitmek bilmeyen sınavlar, mülakatlar, işsizlik kaygısı. Konuyu uzatmak yerine özetle; dinleyen anlıyabilen, anladıklarını özümseyebilen, kendini ifade edebilen, varlığını ve çevresini  tanımlayabilen, güven duyusu gelişmiş yürekli, cesur ve kendinden emin gençler kazanabilinecek bir aile yapısı ve eğitim sisteminin gerekliliği kaçınılmaz.

5- Dünyada ideolojik siyasi düşünce, ideolojik politika yürürlükten kalktı, yok denecek ölçüde. Artık siyasi partilerin içinde illegal marjinal ideolojik kültür de yok olmak üzere. Dünyada rasyonel düşünce, bilimsellik ve akılcılık ön planda; insanların aş, iş ve sosyal yaşam kalitesini artırmaya yönelik medeni unsurlar tanımlamaktan daha büyük ideoloji yok. Tüm dünyanın ortak ideolojisi toplumlarını medeniyetle tanıştırmak ve yeni medeni unsurlar tanımlamak. Eğer dünün demokrasi algısına ulaşmaya çalışıyorsak bu bizim yaşadığımız çağın çok gerisinde kaldığımızı gösterir. Bugün demokrasinin tanımı etkin katılımcı yönetim; sadece yönetmek için seçmek ve herşeyi seçilenlerin inisiyatifine bırakmak ileri demokrasi tanımına uymuyor.

5- ADD’de “Atatürkçü Düşünce Derneği” 27 Mayıs askeri darbesiyle ilgili açıklama yaptı. Bu açıklamada üslup olarak amacını aşan beyanat.  Askerin silah gücüyle demokrasiye müdahale etmesi ne tür gerekçe ile olursa olsun şiddetle hoş görülemez, mümkün değil. Bu konu başka açıdan şöyle yorumlanabilir. Bugünün demokratik algısıyla darbe sadece askeri silahlı unsurların işlevi ile yapılabilecek eylem olarak görülmemeli;  yönetmek için seçilmek yetmez nedir? Anayasayı seçilen unsurlar zorluyor, genelin kabullenmekte zorlanacağı bir siyasi sosyal algı oluşturmaya çalışıyorsa bu durum da bir darbe girişimi olarak algılanmaktadır. Darbe illa askerin silah gücüyle siyasi otoriteyi zorlaması, etkisizleştirmesi değil. Yani demokrasi kültürünüz gelişme gösterdiği oranda, demokratik algınız, bakışınız, yorumunuz da değişecektir.

Kabuğumuzu kırmak için önce yaşadığımız çevreyi, yaşadıklarımızı iyi tahlil edip, doğru tanımlayıp bu, böyle olmaz, bu durum kanı edilemez diyebilecek bilinç, şuur, cesaret ve idrak kazanmalıyız, kazanmak durumundayız.