Yirminci yüz yılda sen yazdın destan,

Makamın cennet ola, ey yüce kahraman!

Borçludur sana bu millet, bu vatan,

Selamlar sana, ey yüce kahraman!

Sıhhati düşünmedin, cephelere koştun,

Trablugarp’ta, Şam’da haçlılarla savaştın.

Çanakkale Arıburun’da zirveye ulaştın,

Makamın cennet olsun, ey yüce kahraman!

Atam, ne yazsam hiç de fazla değil!

Bu sözler sana kuru bir ifade değil!

Seni dünya bilir, sadece Türkiye değil,

Bilmeyenler utansın, ey yüce kahraman!

İlk halkevinde duydum, radyoda sesini,

İlk Afyon’da gördüm, en ulu heykelini,

Bağışladığın bu yüce cumhuriyet eserini,

Koruyacağız, sözdür, ey yüce kahraman!

Mehmet’im, ne kadar yazsan, bitmiyor sözün,

Vatan için ağardı saçların Atam, sarardı yüzün,

Çok erken veda ettin yazık, on kasımda güzün,

Eserlerini yaşatacağız, ey yüce kahraman!