Bir tren kalkar ise Haydarpaşa’dan,
Geçiyor ise Kayseri’den Ardahan’a,
O tünellerin nasıl açıldığını,
Düşünürüm geçerken, Erzincan’dan.

Bez Kayseri, Nazilli, Antalya’dan,
Şeker Alpulu ve Turhal’dan,
Demir Karabük’ten, Divriği’den,
Silah Kırıkkale, uçak Kayseri’den.

Jer tren Eskişehir’de, kumaş Hereke’den,
Tersane Haliç’te, çimento Ankara’dan,
Bu fabrikaların nasıl yapıldığını,
Düşünürüm, hiç dış borç almadan.

Bu yazdıklarım daha devede kulak,
Hepsini satıp yediler ufak ufak,
Bu kara gece bitip sökecek şafak,
Kış uykusundan uyanacak bu millet!

Derler ki hiç utanmadan, sıkılmadan, güya
Dokuz yılda yapılmış, doksan yılda yapılanlar! 
Hani, tek bir baca gösterin, behey kör olanlar!
Yalan makinesi olup zıvanadan çıkanlar!

O zaman bir slogandı “Yerli Malı Kullan”
İvriz, Pazarören, Koçaş ve Hasanoğlan;
Neden hep köy çocuklarının alındığını,
Düşünürüm, öğretmenliğe, köy enstitülerine.

O zaman yeterdi doğuya bir alay zaptiye,
Şimdi orduların neden yetmediğini düşünürüm.
Yetmezse eğer, onların arkasından ben de yürürüm,
Ay Yıldızın gölgesinde bağımsız ve özgürüm.

Türkiye senin eserlerinle büyük,
Yetmiş milyonlarla izindeyiz,
Sen rahat uyu, sevgili Atatürk!

10 Kasım 2010-Anma Günü