Kapadokya Bölgesinin güzel yerleşim yerlerinden Gülşehir'de 2015 kış ayları yaşanıyor. 24 Ocak 2015 günü her yıl olduğu gibi, akşam rahmetli Uğur Mumcu'yu, Halk Müziği Sanatçısı Selda Bağcan'ın sesinden "Uğurlar Olsun" türküsünü bir kez daha dinlemiş ve gamlanmıştım. O karışık duygular ile, yaptığım şarabımdan bir bardak alıp yatmıştım. 25 Ocak 2015 sabahı  saat 7 sıralarında bir telefonla uyandım. ABD Florida Eyaleti Tallahassee`de yerleşik Oğlum Yaşar Korkmaz arıyordu. O gün öğleye kadar konuştuk. Aramızda yılların getirdiği hasretler birikmişti. Konuştuk, dertleştik uzaklardan, dayanamadık göz yaşlarımızı tutamadık... O anlar için tüm dargınlıklarımız silinmişti. Uzaklardan, gurbetin ve hasretin tüm acıları ile "Gel Baba" diyordu. Dayanılır mıydı, dayanamadım. O anlar için durumlar ve duygularım çok çok değişti. Artık karar verilmişti. ABD yolculuğu o anlardan itibaren başlamıştı.

Anadolu coğrafyasının kaderinden olsa gerek, yaşam ve geçim devinimleri de hep gurbet ele olmuştur. Oğlumun hikayesi de buna benziyordu. Ne kadar yurdumuzu sevsek ve özlesek de, yaşam savaşlarında uzak ülke ve yerlerden gelirler elde etmek alışılagelmiştir. Hatta, Kapadokya`da yaşayan tüm halk ve kavimlerde bu gurbetlikler yaşanmıştır. Rumlarda da olmuştur, Ermenilerde de görülmüştür. Türk ve Türkmen atalarımız da bir çok yabancı ülkelere gitmişlerdir. "Almanya Acı Vatanlar", Avrupalar, ABD`ler, Arap Yarımadalarında vatandaşlarımızın bu gurbet ve hasretlikleri dolu dolu, acı olarak yaşadıklarını bilmekteyiz.

Oğlum Yaşar ve bizim hikayemiz de bunlardan birisi durmundaydı. Şunu insan düşünmeden edemiyor! Ne olurdu ki, bizler de Anadolu coğrafyamızı ve kaynaklarını çağdaş insanlar gibi işleseydik, geliştirseydik de, bu gurbet ve hasret acılarını bu kadar derinlerden yaşamasaydık. Olmadı, olmadı gitti, bunca senelerdir. Hala güdük ve bakımsız hayvanların kuyruğu gibi bir türlü uzayamadık. İnsanlar her tarafa gidebilirler. Her ne olursa olsun sonuçta, insanlık bütünlüğü içerisinde düşündüğümüzde "Dünyalıyız", herkes, her taraflara gidebilirler. Ancak o gitmeleri, o hasretlikleri gidenlere sormalıdır sanıyorum.

Kapadokya coğrafyasından Şubat 2015 ayında yolculuğumuz bu nedenlerle başlamış oldu. Ankara'sı, İstanbul'u, Trakya Çorlu'su derken, tüm kış hava koşulları bizi yıldıramadı. ABD Florida, Tallahassee denilen düzlükleri, geniş yolları ve ağaçların arasında evleri olan "Lothian Dr"sinde, hayatımda görmediğim kadar gelişmiş bir yerleşim yerinde ve konutumuzdayım. Buralara bahar gelmiş, çok çeşitli ve tropikal iklimlere yakın bitki örtülerinin olduğunu görüyorsunuz. Gelişmişlikleri, çağdaş yapılanmaları, düzgün ve geniş yollarını görüyorsunuz. İstediğiniz kadar kıskanıyor olsanız da, farklı buralar... Her türlü medeni olgular ilk bakışlarda görünüyorlar. Aksini yazmak ve söylemek, görüp algıladıklarını inkar etmek anlamına gelir.

Yazılarıma sabredilip, dayanılabilirse, fark ettiğim farklılıkları sizler ve okuyanlarımla paylaşmak istiyorum. Aynı zamanda, önemli, özverili gayretleri ile arkadaşım Mustafa Boncukcu'nun "Hak Gazetesi" devamına da katkılarım olsun istiyorum.

Vatanım Türkiye'ye ve doğal güzellikleri ile ünlü Kapadokya'mızın tüm insanlarına buralardan sevgiler ve saygılar sunuyorum.