Böbürlenme boşa, divane gönül!
Sermayen, servetin bir saz değil mi?
Bayramdan bayrama bir soran olur.
O da iki kelam bir söz değil mi?

Gündüz güler yüzün, gece ağlarsın.
Küsüp, kaderine kara bağlarsın.
Ah ettikçe yürekleri dağlarsın.
Seni yakan, gizli bir köz değil mi?

Gönül kalesinden almışsın darbe.
Senin bu dert ile yaşaman zor be!
Meskenin virane, bağın harabe...
Nasibin, beş metre bir bez değil mi?

Aşık oldun, ozan oldun boşuna!
Yazdıkların, kimin gitti hoşuna?
Kul Sadık yazarlar, mezar taşına.
Görmedin ömründe bir yaz, değil mi?